16 x proost

[] Open voor Emile.

16 jaar was heel wat. 16 jaar was het jaar dat je meer mocht, je volwassener werd aangekeken, en alles om je heen een stukje jonger leek. Dat je net iets ouder in het leven stond en het weer een jaartje had volgehouden.
Dahlia. Ze was jarig, vandaag 16 jaar, en haar broer zou trakteren op een drankje, want dat mocht nu. Omdat ze 16 was geworden vandaag. Dahlia was de hele dag hyper geweest, want ze had beloofd tot haar 16de nooit te drinken, en nu was ze éindelijk 16.
De deur van het café rinkelde en Daniël stapte met zijn zusje arm in arm het café in. "Harlott! Hallo!" Daniël glimlachtte een schaapachtige lach en stapte nonchalant verder. Liet zijn zusje los en nam plaats op een barkruk waarna de barkruk naast hem werd ingepikt door Dahlia. De man met de baard achter d ebar lachtte en knikte naar Dahlia. "Zozo, die jongedame is ook groot geworden zeg. Voor het eerst op stap naar de kroeg, zeker?" Dahlia knikte beschaafd en glimlachte met een schuin hoofd, waarna ze met een zachte 'ja' antwoord gaf.
Zodra de deurbel weer rinkelde, stoof Dahlia bijna van d ekruk af toen ze zag wie het waren. Zenuwachtig ging ze weer zitten, deed alsof ze hen niet had gezien..

Kaji en Hii kwamen zij aan zij de bar binnen. "Zeg, normaal ben je altijd zo terughoudend om naar buiten te gaan, maar toen ik zei dat Daniël er zou zijn..." Hii gaf zijn broer direct een klap tegen zijn achterhoofd "Waag het niet die zin af te maken." dreeg hij, Kaji jammerde even als een klein kind teriwjl hij over zijn achterhoofd wreef, maar hij keek al snel de kroeg in, op zoek naar de jarige.

"Ah, Dahlia!" Kaji zette een paar stappen, ging even kort met zijn hand door haar haren "Zo, zo, alweer 16 jaar!" hij greens breed en stak zijn hand naar haar uit "Gefeliciteerd, we schelen nog maar 4 jaren." bij het spreken van deze woorden wierp hij een veel betekenende, vragende blik naar zijn broer, deze schudde glimlachend zijn hoofd en ging zonder er echt bij na te denken naar Daniël zitten. "Jij ook gefeliciteerd met de verjaardag van je zusje." hij zei het met zijn altijd ongeïnteresseerd klinkende stem en stak zijn hand niet naar de jongen uit, vanwege het genante voorval wat ze hadden gehad met hun handen.

Dahlia knikte nerveus as een kind dat zat te wachten op een cadeautje. Maar dat zat ze niet, ze werd gewoon stiknerveus van Kaji. Net ging het nog wel, maar.. kdjaklsdjksaljdakldjlas Kaji was weer zo dichtbij en de ópmerking die hij maakte maakte haar gewoon helemaal raar in haar hoofd. "Zeg. Ik ben geen klein kind meer nu. Heh." Ze wiebelde wat heen en weer mat haar voeten, Ze.. scheelde nu nog maar 1 jaar met haar broer. Dus zij zou ook volwassen moeten worden behandeld! Hah, Ze ging lekker gewoon naar Kaji toe en.. Wow. Wacht even. Dahlia schoot rood aan bij die gedachte. Dacht ze dat serieus..? Oke, ze was dus wél verliefd. Duidelijk.
Daniël keek opzij naar Hii en bekeek hem aandachtig, hoe hij erbij zat en hoe hij reageerde. Het was klote, want alles wat Hii nu deed vatte Daniël dubbel op in de hoop dat het wát betekende.. Alsof hij een of ander verliefd duifje was die hoopte dat zijn liefde werd beantwoord. Maar.. Dit was logisch, toch? Als iemand net je hand had gekust?
Onzeker bedankte hij Hii. "Bedankt.. " En een glimlach waar hij niets aan kon veranderen brak open op zijn gezicht. Argh! Stomme zenuwen!

"Zeg. Ik ben geen klein kind meer nu. Heh." Kaji ging zonder nog eits te zeggen op de kruk naast haar zitten "Dus, wat wil je dat ik voor je bestel?" hij knipoogde even naar haar "Een echte gentleman hoort de drankjes van mooie meisjes te betalen." oké, Kaji moest zeggen dat hij thuis al wat voorgedronken had, dat was de redend at hij nu wat losser was. Hij had dit keer zijn pak ook thuis laten hangen en had nu gewoon casual kleding aan, iets wat niet gebruikelijk was bij Kaji, maar wat hem helemaal niet slecht stond. Hii had gewoon zijn gebruikelijke kleding aan getrokken, zoals altijd kon het hem niet schelen wat anderen van hem dachten. Behalve Daniël... Hii wou heel graag weten hoe Daniël over hem dacht, maar vragen zou hij het niet. "Uhm... Zal ik jou dan trakteren?" vroeg Hii op een ongebrukelijke onzekere manier, waarna er een twijfelende glimlach op zijn gezicht ontstond.

Dahlia schoof dichter bij de bar en greens even, maar schoot rood aan toen Kaji haar een mooi meisje noemde. "Eh.." Ze keek wat hulpzoekend naar Daniël toen ze besefte waar ze mee bezig was, ze moest ook nog eens zeggen wat ze wilde en ze had nog nooit alcohol gedronken. Daniël draaide zich even naar Dahlia. Fluisterde wat in haar oor, stak een duim op, en Dahlia knikte langzaam, waarna ze even naar Kaji gluurde die half over de bar lag en naar haar zat te kijken. Ze werd er een beetje ongemakkelijk van..
"Eh.. Iets waarvan ik niet van mijn kruk afval. Dus.. Kies maar voor me." Ze keek wat onzeker op naar Kaji, week snel haar blik weer af en richtte haar blik voor zich op he thout van de bar alsof daar allemaal kleine beestjes liepen en alles opeens heel interessant was.
"Eh.. Ja. Is goed.." Daniël had met zin zijn handschoenen thuis gelaten, hij had zich na afloop bestempeld als Idioot en had er nu spijt van. Ongemakkelijk plukte hij dus weer aan zijn vingers. Ongemakkelijk.. Ongemakkelijk..

"Eh.." Kaji keek met een vertederde glimlach toe hoe Dahlia hulp zocht bij haar broer en uiteindelijk met een wat onhandig antwoord kwam "Eh... Iets waarvan ik niet van mijn kruk afval. Dus.. Kies maar voor me." Voor haar kiezen... Wat Kaji nu bij ieder ander zou doen was waarschijnlijk jusit iets met veel alcohol bestellen zodat zeuitiendelijk ladderzat was en met hem... Wow! Nee, nooh! Niet met Dahlia! Zijn broer zou hem vermoorden, háár broer zou hem vermoorden, hij zou zichzelf willen vermoorden, dus dat was écht geen optie! Kaji schudde even zijn hoofd, dacht diep na en richtte zich uiteindelijk naar de barman "Iets zoets met weinig alcohol voor de dame en iets met veel alcohol voor mij, maakt niet uit wat."

"Eh.. Ja. Is goed.." nu riep dus ook Hii de barman naar zich toe, die lieten ze wel lopen zeg en keek even vragend naar Daniël "Wat wil jij?" hierna herhaalde hij naar de barman wat de jongen wou en bestelde voor zichzelf zoals altijd een glas water. Dat de jongen naast hem zijn handschoenen niet aan had, dat was hem allang opgevallen, maar Hii deed zijn best er niet teveel naar te kijken. Uitiendelijk keek hij toch, het was te verleidelijk en er kwamen allemaal onredelijke gedachten in zijn hoofd. Waarom had de jongen zijn handschoenen niet aan? Kwam het door hem..? Hm? Hoe zou het door hem kunnen komen?! Zocht hij er te veel achter? Hii wist dat hij gen zou worden als hij er niet naar zou vragen "Uhm... Je handschoenen... Wil je ze niet meer aan..?" begon hij wat onzeker "Door... Mij..?" hierna keek hij even weg, naar het glas water dat net voor hem neer was gezet.

Dahlia knikte lieflijk. Weinig alcohol was oke, want ze had nog nooit gedronken en snel aangeschoten zou ze dan zijn. Ze slikte even toen ze een glas met een rood goedje voorgeschoven kreeg, het zag er kleurrijk uit. Van geel naar rood.. Het was mooi. Veel te zonde om het op te drinken. Afwachtend staarde ze naar Kaji, alsof ze van hém toestemming moest krijgen om te mogen drinken. Wowowow. Dahlia begon zich net een hondje te voelen. Ze scheurde haar blik los van hem en dron stug wat van haar drankje. En vergat bijna Kaji te bedanken. "Eh.. Bedankt." En ze dronk weer door zonder hem aan te kijken.

"Jack Daniëls." Puur omdat dat drankje zijn naam bezat, moest Daniël het hebben, ookal was het een wijvendrankje. Nou en, Hij vond het lekker en zijn naam stond er op. heh.. Bij die gedachte greens hij even. Maar zijn grijns verdween en maakte plaats voor een vuurrood hoofd toen Hii die vraag stelde.
"Eh.." Wat ging hij zeggen? Dat hij ze had uitgelaten speciaal voor Hii? nee, dat was zó homo. En.. Ach, Nou en. Dan was hij maar homo! Homo's waren aardig, en..Gezellig, Dus.
Maar Daniel viel toch niet op Hii..? Toch..? Dus hij was niet homo, toch..?
Wat zou hij nou zeggen? Uiteindelijk probeerde Daniël zich er maar overheen te zetten, en een stap te zetten die hun dichterbij zou brengen. Flirten met een jongen.. Nog nooit ervaren. Het was spannend, anders dan met een meisje. Flirten met een meisje was soms zelfs saai, omdat ze zich zo in lieten pakken.. Met jongens.. Moest Daniël nog ervaren. Maar hij zou niet te ver gaan!
"Niet dóór jou, Vóór jou. Ik.. Eh.. Ik heb ze express uitgelaten.." Daniël vouwde snel zijn handen in elkaar. jdakjskhaskdjhajsdh. Hij werd zenuwachtig van zichzelf.

Kaji keek met een glimlach toe hoe Dahlia van haar drankje dronk en dronk zelf in kleine slokken van het goedje wat hij voorgeschoteld had gekregen. Ugh, Kaji wist niet eens wat het was en het rook naar benzine... Maar er zat zeker alchohol in! Hij voelde het brandden in zijn keel, een lekker gevoel. Het was niet dat Kaji verslaafd was, maar zich zo op z'n tijd bezatten was geen probleem voor hem. Hij keek nogsteeds schuin naar het meisje wat vandaag 16 geworden was. 16... 20... Er zat maar 4 jaar tussen en toch zou het onmogelijk zijn om samen te komen. Alleen al door hun bemoeizuchtige broers. Kaji zuchtte even, het was dat hij Hii zijn hersenen vaak geneog nodig had om hem uit de problemen te krijgen, maar soms stond de jongen hem echt in de weg.

Hii had bijna met ongehouden adem afgewacht op antwoord, hij ademde even als een zucht uit en liep rood aan bij Daniël zijn antwoord. "Niet dóór jou, Vóór jou. Ik.. Eh.. Ik heb ze express uitgelaten.." Dat was... Niet wat Hii verwacht had, maar het maakte hem zo blij dat er een bijna kindelrijke lach op zijn gezicht verscheen "Voor mij?" herhaalde hij ongelovig, hij liep nog even roder aan en keek uiteindelijk naar de jogen zijn hand, waarbij zijn lach utieindelijk overging naar een onzekere glimlach. Heel voorzichtig vroe ghij een vraag die hij van zichzelf nooit verwacht had, hij gedroeg zich als zulke jonge meisjes in romantische films en dat was neit wat hij van zichzelf gewend was. "Mag ik je hand vasthouden..?"

Net zoals Kaji zat ook Dahlia na te denken over hetzelfde onderwerp. Kaji was echt vriendelijk. En als Dahlia nu alleen maar wat volwassener was geweest.. urgh. Was er misschien wél een mogelijkheid geweest om bij hem te kunnen zijn. Wow. Bij hem zijn? Ging dat niet een beetje te snel..? Een klein beetje? Dahlia zuchtte haast moedeloos. Haar wangetjes waren rood aangelopen van de hitte hier en ze móest even naar buiten.
"Ik ga even naar buiten." Ze sprong van haar kruk, liep onhandig langs de tafeltjes naar de voordeur en opende deze. Ze liet zich zakken tegen het muurtje van het Cafe, en begon de sterren in de lucht te tellen. Wat natuurlijk onbegonnen werk was.

"H-handen vasthouden..?" Was dat niet iets voor stelletjes..? van die verliefde? Daniël staarde even naar zijn glas voor zich en begon te denken. Als Hii hem aankeek, werd hij zenuwachtig. Als Hii hem aanraakte, ook. Maar of dat ongemak was of echt een liefdesgevoel, wist Daniël nog niet te plaatsen.. Misschien kon hij daar zo wel achterkomen..?
"Oke dan." Daniël vouwde zijn handen open, schoof er een, zonder richting Hii te kijken, zijn kant op en wachtte tot er iets warms zou komen. Een hand, bijvoorbeeld.

"Ik ga even naar buiten." Kaji keek haar na, keek uiteindelijk naar Hii en Daniël, maar die leken te druk bezig met elkaar en keek daarna weer naar de deur waar Dahlia uit verdwenen was. Hij kon haar toch niet alleen daar buiten laten zitten? Wat als er wat zou gebeuren? Dan zou Kaji het zichzelf nooit vergeven! Wat onhandig stapte Kaji van de kruk af en liep naar buiten, waar hij al snel een opgeluchtte zucht los liet toen hij Dahlia zag zitten. "Is het oké als ik naast je kom zitten?" hij vroeg het met een lieve glimlach en nog voordat het meisje antwoord had gegeven, ging hij al zitten "De sterren zijn mooi, hé?" hij volgde haar blik naar de sterren "Jammer dat ze zo moeilijk te tellen zijn." twee zielen, één gedachte.

"Oké dan." het was jammer dat Daniël niet zijn kant op durfde te kijken, maar Hii vond het al fijn dat hij toestemming had om de jongen zijn hand vast te pakken. Heel voorzichtig legde hij zijn hand op die van Daniël, kneep zijn vingers voorzichtig samen zodat hij echt het gevoel had dat ze elkaars handen vasthadden en pakte met zijn andere hand het glas water vast om er wat van te drinken alsof er neits aan de hand was. Natuurlijk voelde Hii zich ook wat opgelaten, het voelde fijn... Maar hij probeerde dit niet te veel te tonen, omdat Daniël zich dan nooit gemakkelijk genoeg zou gaan voelen om hem aan te kijken.

Dahlia glimlachtte teder toen Kaji zei waar zij aan dacht. "Ja.. Daar dacht ik net aan." Ze staarde, en bleef staren, maar sloeg haar ogen neer toen ze besefte dat het echt onmogelijk was om ze te tellen. "Dat je iets niet kan doen terwijl je het heel graag wilt.. Dat voelt zoiets als verlangen naar iets wat je nooit kunt krijgen.." Sprak ze toen wijs uit en zuchtte diep. Hiermee bedoelde ze twee dingen. De sterren, En Kaji.

Daniël voelde zijn buik allerlei rare bewegingen maken. Zou hij hem aankijken? Zou hij het wagen, met zijn rode kop? Ach, waarom ook niet, Hij zat hier hand in hand met een jongen dus dit kon er ook nog wel bij. Voorzichtig gluurde Daniël opzij, dat er een nieuw glas werd neergezet voor hem viel hem niet eens op. Nu viel eigenlijk pas op dat Hii echt een knappe jongen was.. Iemand waar hij heel lang naar zou kunnen kijken. "Hii.. Je bent echt perfect." Wooooaaah! Dat kwam gewoon door het moment! Gewoon.. Door het fucking moment! Daniël wendde snel zijn blik weer af, kneep even in Hii's handen. Shihit. Dat wilde hij helemaal niet zeggen.. Maar als hij het niet meende, had hij het niet gezegd.. Dus.. Het kwam door de drank! Ja!

"Ja.. Daar dacht ik net aan." Oh? "Twee zielen, één gedachte." sprak Kaji met een vriendelijke glimlach uit, hij staarde nogsteeds naar de sterren, proberen de sterren te tellen was iets wat je als kind altijd deed en wat bij veel mensen nog lang bleef hangen. "Dat je iets niet kan doen terwijl je het heel graag wilt.. Dat voelt zoiets als verlangen naar iets wat je nooit kunt krijgen.." Heh, dat waren wijze woorden voor zo'n jong meisje, wijze woorden... Het betekende dat Dahlia wel volwassen kon zijn als ze wilde, net zoals Kaji een kind kon zijn als hij wilde, maar toch bleef het onmogelijk om samen te zijn? Ugh, dat was echt oneerlijk. Maar die woorden zou Kaji niet zo snel uitspreken 'liefde' en 'verliefdheid' waren niet woorden waar je zo makkelijk mee rond kon springen, het waren dingen die serieus genomen moesten worden.

Hii merkte eerst niet eens dat Daniël naar hem keek, hij was te geobsedeerd over het feit dat hij de jongen zijn handen vast had en keek dus pas op toen de jongen op sprak. "Hii.. Je bent echt perfect." Zijn adem stokte in zijn keel en hij liep duidelijk rood aan "E-eh..." hij viel stil, het waren woorden die hij compleet neit verwachtte en ze keken beide een andere kant op, beide rood aangelopen, nogsteeds elkaar handen vast, het was een aandoenlijk gezicht. "D-dankje..."

"Ja.. Eh.." Daniël staarde naar het glas voor zich, nam er maar een grote slok van. Gelukkig was Harlott zo vriendelijk eenmalig gratis bij te vullen, anders betaalde Hii zich de vinkentering en dat was niet de bedoeling. Daniël zat nu alweer op zijn vierde glas en hij merkte de duizeling in zijn hoofd. "Heh.. Hey. Hii." Begon Daniël. Hij wist nog niet wat hij ging zeggen, mar dat kwam wel. "Ik heb eigenlijk nog nooit zo met een jongen gezeten. Maar het is best fijn." Ugh. Als hij zijn eerlijkheid terwijl hij aangeschoten was kon verdoemen, had hij dat gedaan.
Afwachtend keek hij Hii aan. Zo, met een paar glazen op, voelde het al een stu prettiger.

"Kaji," Begon Dahlia. "Heb jij wel eens een meisje gekust?" Vroeg ze, oprecht geinteresseerd zonder echte bedoelingen. Ze was gewoon nieuwschierig, of Kaji wel eens een vriendinnetje of vriendje had gehad, daar was niets mis mee. toch? Dahlia zuchtte. "Want ik heb nog nóóit een jongen gekust." Voegde ze er half lacherig aan toe.

"Ja.. Eh.." Hierna viel een stilte, maar Hii vond het geen vervelende stilte, die concentreerdezich gewoon o het prettige gevoel weer eens een hand in de zijne te hebben. Terwijl hij zelf alleen water dronk, dronk Daniël alchohol en deze begon al aardig aangeschoten te raken. "Heh.. Hey. Hii." Hii keek direct om naar Daniël "Hm?" hij keek vragend en wachtte af wat de jongen zou zeggen "Ik heb eigenlijk nog nooit zo met een jongen gezeten. Maar het is best fijn." oh... Uh... Eh?! Hii liep langzaam rood aan, Daniël vond het fijn om zo naast hem te zitten, hand in hand. Net zo fijn als Hii dat vond? Dat zou hij nooit weten, want het vragen deed hij niet. "Ja, vind ik ook." zei hij, met een lichte glimlach. "Maar hé, ik denk dat je beter kan stoppen met drinken." Hii vond het prettig om zo met Daniël te praten, maar als de jongen dingen zouz eggenw aar hij spijt van zou krijgen, dan zou Hii zich verantwoordelijk voelen.

"Kaji, heb jij wel eens een meisje gekust?" Kaji keek om naar Dahlia, een vragende blik, maar toen ze haar volgende woorden sprak "Want ik heb nog nóóit een jongen gekust." glimlachte hij zijn warme glimlach "Ik heb wel eens meisjes gekust, ja..." antwoordde hij eerlijk "Nog nooit een meisje zo mooi als jij, dus ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat nog niemand jou gekust heeft."

Daniel keek vragend naar Hii. Stoppen? Waarom? Ze hadden toch genoeg tij- Daniël had niet eens zin om er over na te denken. Hij bleef gewoon naar Hii kijken, antwoordde met een suffe ja en glimlachte een schaapachtige lach. Hii was een jongen die zich zorgen maakte om anderen, dat merkte daniël wel.
Hij was zich er bewust van dat hij nogsteeds Hii's hand vasthield, maar hij liet niet los. Het was gewoon fijn, dus waarom zou hij loslaten? Juist. Dus bleef hij maar naar Hii kijken, hoe hij reageerde op zijn oogcontact. En daniël werd er zelf zelfs behoorlijk zenuwachtig van.. Maar in zo'n situatie was dat logisch, toch?

Meisjes.. Ja, wat wilde je? Kaji was echt heel knap, tuurlijk waren het er meer geweest. Wat wild3 je dan met zo'n kop. Dahlia zuchtte, haar adem stokte toen hij haar mooi noemde. Mooi.. Niet net zo mooi als Kaji.. Terwijl ze daar over droomde, popte er een vraag in haar op."Eh.." Zou ze?
"Zou je mij kussen, dan?" Vroeg ze heel voorzichtig, week haar blik af. Pff. Tuurlijk niet.

Hii werd er zenuwachtig van als Daniël hem zo lang aan keek, hij liet zelfs langzaam rood aan "Daniël..." hij sprak zijn naam uit alsof hij bang was, ergens wat hij ook wel bang, bang dat hij het moment verstoorde. Dat hij zo wakker zou worden, dat dit allemaal gewoon een droom was. Maar dit was geen droom, dit was de realiteit. Hii schaapte zijn keel "Als je me zo aan blijft kijken, kan ik het verkeerde idee krijgen..."
"Zou je mij kussen, dan?" Kaji keek haar aan, keek daarna weer voorzichtig weg. Zou hij het zeggen? Ach... Tuurlijk. "Ja." antwoordde hij eerlijk, waarna hij zijn hoofd weer haar kant opdraaien "Zou je dat vervelend vinden?" het klonk ergens onzeker.

Daniel sloeg zijn ogen neer en keek glimlachend weg."Misschien moet je het verkeerde idee wel krijgen." Bij die zin kneep Daniël zacht in zijn hand. Nu durfde hij al helemaal niet meer naar hem te kijken. Ja. dág. Hij ging echt niet.. Oke. Een keer dan. Stiekem gluurde hij naar hii, keek toen weer voor zich uit. Een vreemde gedachte spookte door zijn hoofd. Hoe zou het zijn, om een jongen te kussen?
Zonder dat hij het besefte herhaalde hij die gedachte, niet eens naar Hii gericht. En Daniël besefte het ook later niet, bleek door zijn bedenkelijke houding. Hoe zou dat zijn?

Dahlia liep rood aan en dacht dat ze het niet meer had. Hij zou.. Zou hij echt? Anders zei hij het toch niet? Toen hij vroeg of ze het erg vond.. ze friemelde wat aan haar rok en ademde in. Heel voorzichtig opende ze haar mond om iets te zeggen, maar eigenlijk durfde zs dat niet. Want je kuste alleen een persoon waar je van hield.. Dus hield dahlia van Kaji? Of ze het erg zou vinden.."Nee.." Piepte ze alsof Kaji een hele gekke vraag had gesteld.

"Misschien moet je het verkeerde idee wel krijgen." hierdoor liep Hii wat roder aan, grinnikte onhandig, alsof hij eerst dacht dat de jongen een grapje maakte, maar daarna storf zijn stem helemaal weg. Hii schaapte zijn keel normaals, maar keek weg. Ugh, hij voelde zich echt heel ongemakkelijk. Zijn ogen dwaalden langzaam af naar hun handen. "Ik weet niet wat je nu precies van me denkt."
"Nee..." Kaji zijn hart klopte even in zijn keel. Moest hij dit wel doen? Lang dacht hij er niet over na, heel voorzichtig pakt ehij haar kin vast, zorgde dat ze hem recht aankeek "Als je broer hier achter komt slaat hij me echt dood." hij zei het met een lichte lach, waarna hij lief glimlachte. "Sluit je ogen..."

DAniel lachtte zenuwachtig."Als het iets slechts was geweest, zat ik nu niet hand in hand." Zei hij terwijl hij voorzichtig opkeek in Hii's ogen. Waar hij om de een of andere reden in gevangen bleef.. Wegkijken dácht Daniël niet eens aan. Hij wilde hem eigrnlijk alleen nog maar aankijken. Hii was zo schattig.

"Eh..?" Dahlia werd bijna paars toen kaji haar kin beetpakte, en haar zo dichtbij aankeek. Ging hij haar kussen!? Wah! Hier was ze niet op voorbereid! Nou en.. nou en.. Kaji ging haar kussen. Dat.. Oh.. Kaji's diepe ogen.. Wat dromerig keek ze hem aan, zelfs dat was aandoenlijk. En als een hondje sloot ze haar ogen toen Kaji daar om vroeg. Haar hart maakte overuren, ze voelde zijn adem. Dit.. kon ze alleen maar dromen. Stiekem zocht Dahlia naar zijn andere hand, alsof ze bang was dat er iets ergs ging gebeuren. En dat ging er ook! Hij ging haar kussen!

"Als het iets slechts was geweest, zat ik nu niet hand in hand." Hii was nogsteeds rood aangelopen, hij kreeg van Daniël ook niet de tijd om af te koelen, de jongen bleef maar dingen zeggen waar Hii elke keer opnieuw rood van werd. En toen de jongen hem zo aan keek, Hii kon gewoon niet weg kijken en bleef met zijn bruine puppy ogen in de ogen van Daniël. "Uh..." maar verder dan dat kwam hij niet.
Kaji stond al op het punt zijn lippen op de hare te drukken, maar toen hij merkte dat Dahlia bang leek te zijn, trok hij zijn hoofd weer terug "Dahlia..." hij wachtte toch maar weer tot ze haar ogen weer open zou doen "Ben je bang?"

Daniel lachtte alleen maar schaapachtig, hij kon het niet laten om zacht te zuchten van zo'n moment. Het was gek, op dit moment moest Daniel juist zenuwachtiger zijn als Hii. Maar dit leek juist omgekeerd te zijn. "Hey. Hii.." Mompelde Daniel zacht."Vind je het vervelend als ik je zo aankijk?" Vroeg hij, om zijn reactie alleen maar te peilen. Hij wilde weten hoe Hii dacht. Soms wou hij dat hij gedachten kon lezen..
"Want ik wil wat proberen." Zei Daniel toen plots en keek beschaamd weg. Wat hij ging doen, zou Hii vast niet willen ofzo..

Dahlia opende haar ogen waardoor ze recht in die van Kaji keek. Bang..? Nee, dat niet. Gewoon heel erg zenuwachtig, en.. Ze wilde weten wat er hierna zou gebeuren. Zouden ze dan elkaar blijven zien? Dahlia was een Aanhankelijk persoon, dus..
Ze schudde haar hoofd. Nu iets zeggen zou het verpesten.

"Hey. Hii.." het zachte gemompel, hij kreeg een wat onzekere glimlach op zijn gezicht, hij kon nogsteeds niet wegkijken. "Vind je het vervelend als ik je zo aankijk?" Hii keek nu wat verbaasd, dacht Daniël dat hij het vervelend vond om in zijn ogen te kijken? Maar dat vond hij helemaal niet erg! Al durfde hij het ook weer niet met zo veel overtuiging uit te spreken "N-nee..?" wacht, waarom trilde zijn stem? Waarom was hij op dit soort momenten zo overdreven zenuwachtig? Hij kon niet eens meer normaal praten. "Want ik wil wat proberen." Daniël keek beschaamd weg en Hii vroeg zich af wat er precies was "Wat?" vroeg hij dus ook, met een voorzichtige blik.

Heel voorzichtig streelde Kaji met zijn duim langs Dahlia haar wang. Hij zou haar zeker geen pijn doen... Één kus maar... Heel voorzichtig drukte Kaji zijn lippen tegen die van Dahlia, waarbij hij even kort zijn ogen sloot.

"Dat merk je snel genoeg?" Daniel bekeek de jongen eens aandachtig, zijn lippen trokken zijn aandacht. "Als je het niet erg vind.." Daniel hief zijn andere vrije hand op, afwachtend bleef deze in de lucht hangen, net halverwege Hii's gezicht. Gewoon.. Uitproberen. No strings attached. Of.. Toch wel..?

Die streling zorgde voor een tinteling door heel haar lichaam. Dat was zo.. FIjn. En.. Whah! Kaji kuste haar! En.. Omg.. Het voelde zo fijn. Langzaam zakte Dahlia weg, in haar dromen, kneep zacht in Kaji's hand en kuste voorzichtig terug. Toen het stopte, was dat jammer. Ze glimlachtte en keek wat verlegen en met rood aangelopen wangetjes naar hem. "Dat was.. Wel mijn eerste kus he." Liet ze hem beseffen. Een eerste kus.. Wauw. Met Kaji.

"Dat merk je snel genoeg?" "Als je het niet erg vind.." Ah, hij volgde de jongen zijn hand met zijn ogen, het zorgde dat Hii opnieuw rood werd. Hii vond het niet erg, helemaal niet! Maar opnieuw was dat iets wat erg moeilijk was om uit te spreken. "N-nee." hij vond het niet erg.

Kaji steelde nog voorzichtig met zijn vingertoppen over Dahlia haar roodaangelopen wangen "Dat was.. Wel mijn eerste kus he?" Kaji glimlachte, dit keer een wat onzekere glimlach "Maar je zei dat je het niet erg vond, toch..?" hierna werd zijn glimlach iets breder, alsof hij probeerde zijn onzekerheid te verbergen "En... Hoe vond je het? Je eerste kus?"

Dahlia glimlachtte breed en bleef Kaji lang aankijken. "Niet uit te houden. Opnieuw!" Dahlia lachtte, wuifde met haar hand. "Nee grapje." Al wilde ze stiekem nog wel een kus. Maar dat zou ze nooit zeggen. "Nee. Het was.. Bijzonder." Gaf ze eerlijk toe, en week haar blik af. Heh.. Het was zeker bijzonder.

Daniel slikte. Zou hij wel? Ja? Nee? Ach, waaorm niet. Voorzichtig leunde Daniel in, rustte zijn hand op Hii's gezicht en kon het niet laten om over zijn huid te strijken. Ja, het was ook zo zacht.. Net een meidenhuid. Heh.. Hii was net een meisje. Gewoon kussen.. Alsof hij een meisje was? nee, dat niet. Nee, Dan zou he tniet meer bijzonder zijn. Gewoon Zoals Hii was.
Voorzichtig drukte Daniel zijn lippen op die van Hii, sloot langzaam zijn ogen. Dit.. Dit voelde vreemd. Maar.. Fijn. Daniel hield de kus aan. Want iets wat fijn was, moest fijn blijven.