Een typische dag in Niwlog

Een nieuwe avond was aangebroken in Niwlog, de avonden waren misterieus en koud van de mist die vanaf het water de straten binnen zweefde. Het geluk lag s'avonds bij de kroeg die gerunt werd door meneer Harlott. Een greins verscheen op het gezicht van de barman die een theedoek over zijn schouder gooide zodat hij een biertje kon tappen voor iemand aan de bar. Het was Tristan Reigh die gelukkig genoeg op zijn zestiende was aangenomen als tafellapper hier in de kroeg. Ooit deed hij alleen de rotklusjes maar nu was hij al jaren een volwaardig personeelslid van de lokale kroeg in Niwlog. Het was alles wat hij wilde en hij had het. Misschien dat hij zelf ooit de zaak over kon nemen, maar dat was niet iets waar hij vanuit mocht gaan. Veel mensen in het plaatsje kwamen hier heen voor hun lunch en diner, maar ook was dit de stamkroeg waar bedronken tongen woorden lieten slippen. “Ik red het vanavond wel.” Had hij gezecht tegen de oude vent van wie de zaak was, een klopje op de schouder en een glimlach waren genoeg geweest de man naar zijn mandje te sturen. Wanneer hij het net getapte biertje naar de politie-agent toe schuift knikt hij even en leund met een elleboog op de toog. “Is er nieuws?”

Hii had zich weer laten meeslepen door zijn broer, dit keer niet voor zijn werk, maar omdat zijn broer zo nodig wou drinken. En verstandig als Hii was kon hij die pyromaan natuurlijk niet dronken de straat op laten. Kaji was zich van geen kwaad bewust terwijl de broers over straat liepen, had een aansteker in zijn hand en deed deze af en toe aan en uit terwijl hij bijna obsessief naar het vlammetje keek. Hii zuchtte, waarom moest hij nu zo nodig buiten zijn? Er waren te veel gevaren buiten, hij was een te belangrijke schakel in de zaak om zich dood te laten gaan in iets stoms als onder de auto komen.

"Hoho, daar zijn onze harde werkers!" Kaji en Hii waren best bekend in Niwlog village, vooral Kaji, aangezien Hii verder liever niet hun huis uit kwam. Kaji was vanplan om een praatje aan te knopen, maar hij werd meegetrokken door zijn broer en het tweetal ging uiteindelijk aan de bar zitten. “Is er nieuws?” de broers deelden een blik voor ze zich op de nieuwgierige barman richtte "Niets nieuws geweest om op te blazen." sprak Kaji eerlijk, je klonk een lichte teleurstelling in zijn stem, explosies waren mooi... Waarom moesten er niet vaker dingen opgeblazen worden? Hii grinnikte zachtjes om de blik van zijn broer "De zaak van Patches is nogsteeds niet gevorderd." sprak deze op zijn beurt.

"hmz" Klonkt het instemmend doch ietwat teleurgestelt. "In dat geval kan ik jullie wat te drinken aanbieden?" Tristan wenkte even naar de plank met drank. "Het zal een lange dag geweest zijn niet?" Hij keek even rond en hoorde het belletje rinkelen dat aan de deur was bevestigd, als deze open zwaait. Een aziatisch grietje van een jaar of achttien kwam de kroeg binnen lopen. Ze had een veel te grote trui aan die afhing aan haar schouders en haar armen wat over elkaar heen.
Tristan bekijkt haar even en kijkt dan weer naar de agent en zijn broer.
Het meisje kijkt wat om zich heen als ze wat onhandig probeert door te lopen naar de bar, ze had iets sierlijks in haar beweging.
"Konbanwa.." groet ze de twee broers die aan de bar zaten te praten met Tristan. Ze was nog niet heel lang in Niwlog maar had wel allang door dat ze van de zelfde uithoek van de wereld waren gekomen.

"In dat geval kan ik jullie wat te drinken aanbieden?" "Ja, je sterkste drank graag." hij zei het met een bijna ontdeugende grijns, ja, Kaji was weer in die bui. Die bui waar bijna niets hem uit kon halen, zelfs de altijd zo serieuze Hii niet. Deze zuchtte lichtjes en week zijn blik weer naar de barman "Ik een glas water, graag." zijn stem klonk helder en zachtaardig, het was een stem die je niet vaak bij een man hoorde. "Konbanwa.." de broers keken beide om, beide met dezelfde, warme glimlach op hun gezicht "Konbanwa!" hoe ze dat in koor zeiden was bijna alsof ze het ingestudeers haden. Het was bijna aandoenlijk hoe de twee elkaar eerst een bijna pissige blik toewierpen en daarna beide zachtjes lachend weer naar hun drinken keken.

"In dat geval kan ik jullie wat te drinken aanbieden?" "Ja, je sterkste drank graag." had Kaji geantwoord. Zonder iets te zeggen en met een glimlach om zijn mond schonk de barman een glaasje absinth in. Dan schuift Tristan het naar de man toe. "Op de rekening?" vraagt hij even en schenkt dan een glas water in voor Hii die voor het simpele glas water niets hoefde te betalen.
"Konbanwa.." Had het meisje gesproken tegen de broers die beide omkeken, beide met dezelfde, warme glimlach op hun gezicht "Konbanwa!" hoe ze dat in koor zeiden was bijna alsof ze het ingestudeers haden. Het was bijna aandoenlijk hoe de twee elkaar eerst een bijna pissige blik toewierpen en daarna beide zachtjes lachend weer naar hun drinken keken. Het meisje slaat haar handen even voor haar mond en giegelde. "Tristan mag ik een kop thee van je?" Vraagt ze als ze naast Kaji gaat zitten. De man knikt en gaat voor haar aan het werk.
"Vandaag maar verder op huizenjacht gegaan, nog zonder succes. Dankuwel voor de gastvrijheid Tristan." Ze knikt even met haar hoofd. "Geen zorgen Aby, ik heb geen deadline" Antwoordde Tristan lachend. Dan schuift hij een mok met verse munt thee naar Abbygail.

Ze kijkt dan even naar Hii en Kaji, ze konden elkaar nog niet maar het feit dat ze geleik had over de taal die ze spraken gaf Abbygail een gevoel van verbondenheid.

Kaji pakte het glas, rook er even aan en kreeg hierna een wat schaapachtige glimlach op zijn gezicht. Absinth, hé? Interessant, hij kreeg altijd weer iets nieuws van die man. Zonder er een tweede keer over na te denken begon hij het glas in glote teugen leeg te drinken, Hii keek zoals altijd met opgetrokken wenkbrouwen toe terwijl hij wat terughoudend een slok van zijn eigen water nam. Ugh, dat werd dus zijn broer terug naar huis slepen vannacht, alweer, waarom moest dat joch altijd zo veel drinken? Maar het was geen verslaving, aangezien Kaji gewoon kon stoppen wanneer hij wilde. Hij wou gewoon niet. Na zichzelf moed ingedronken te hebben, draaide hij zich naar het meisje dat naast hem was gaan zitten "Ik heb je hier nog nooit echt gezien, ben je nieuw?" Hii zuchtte lichtjes en rchtte zijn aandacht op zijn broer en het meisje. Daar begon opnieuw een versierpoging, waarvan Hii zeker wist dat hij zou falen.

De vraag bleef een tijdje hangen in Abbygail haar gehoorgang. "ben je hier nieuw?" Ze glimlachtte even en keek op, haar vingers speelde even met haar lange zwarte haren. Dan knikt ze "Ja" een kort maar krachtig antwoord. Dan kijkt ze even afkeurend naar het glas waar zonet nog een groen goedje in had gezeten dat rook naar terpetine vermengt met anijs.
Tristan hielp een paar andere dorpelingen en kon het na een paar minuten niet meer aanzien hoe de twee wat ongelukkig probeerde te converseren. "Abbygail Sano, dit zijn Kaji en Hii. Onze Hii hier, is de detective van Niwlog." Sprak Tristan, maar niet beginnend over Kaji en zijn velen mislukte versierpogingen.
"Aangenaam" mompelt Abby een tikje verlegen en buigt haar hoofd beleefd.

"Dus... Nog maar net hier..." sprak Kaji wat onhandig, je kon merken dat hij moeite had het gesprek op gang te houden "Is er al iemand die je de rest van Niwlog heeft laten zien?" hij vroeg het met een warme glimlach. Hii liet een wat ongeduldige zucht horen, hij wist al dat dit niets zou worden, dus hij kon net zo goed zijn broer de moeite besparen. Daarom stootte Hii 'onopvallend' zijn glas om, waardoor het laatste laagje water over Kaji zijn arm viel. Deze draaide zich rasendsnel om naar Hii en wierp hem een neidige blik toe, beantwoord door een bijna onschuldige glimlach van zijn broer. Honderden scheldwoorden schoten door Kaji zijn hoofd, maar hij zei helemaal niets en lachte terug als een boer met kiespijn "Geeft niet, geeft niet." hierna pakte hij een servetje en veegde de bar schoon, waarna hij van plan was zich weer op het meisje te richtten, maar Tristan kwam tussen beide. . "Abbygail Sano, dit zijn Kaji en Hii. Onze Hii hier, is de detective van Niwlog." opnieuw opende de broertjes tegelijkertijd hun mond "Hajimemashite." Kaji klonk zoals altidj enthousiast, terwijl Hii zoals altijd wat minder geïnteresseerd klonk, maar toch harmoniseerden hun stemmen op een bepaalde manier met elkaar.

De ogen van Abby lachtte de tweeling toe, ze vond het een prettig idee dat ze niet de enige japanner was in dit godvergeten plaatsje. "Tristan hier heeft me het een en ander al laten zien, hij is een goede hulp geweest toen mijn auto er mee stopte." antwoordde ze zachtjes en omsloot haar hete mok thee met haar beide kleine handjes.
Ze sprak met een heel zwaar accent maar voor een aziaat waren haar zinnen goed vormgegeven en nog redelijk goed te verstaan. Op dit moment mocht ze heel blij zijn dat ze meertalig was opgevoed. Haar moeder had ook nog geprobeert Nederlands er bij te krijgen, gezien die half Nederlands was, maar dat werd te veel van het goede. Japans wanneer ze alleen waren met hun vader, Nederlands wanneer alleen met hun moeder en Engels wanneer het gezin compleet was. Het was allemaal best een gedoe geweest. Abby haar accent was een mengelmoes van Japanse onderlaag met Engelse woorden die een bijna schotse intonatie hadden. Ze was dan ook echt een mengelmoesje.
"En u beide?" Begon ze beleefd. "Woont u hier al lang?"

"En u beide?" begon Abbygail beleefd "Woont u hier al lang?" de twee broers deelden een vragende blik "Toen we 12 waren, toch?" begon Kaji gokkend "13" verbeterde Hii hem direct "Oké, 13 dan... Dus dat is... Uhm..." het tellen van zijn broer duurde te lang, dus de slimste van de twee antwoordde met een rustige "Ongeveer 7 jaren." Kaji draaide zich weer naar Abby, met een brede glimlach "Dus we wonen hier al erg lang." Hii knikte wat wazig "Nog voordat de zaak van Patches begon." opnieuw draaide Kaji zich naar zijn broer "Jij neemt je werk echt overal naar toe, hé?" Hii's glimlach werd breder "Wat kan ik zeggen, één van ons moet het geld verdienen." "Hé, ik verdien ook best veel!" Hii kuchte droogjes "Twee keer zo weinig." "Hou je mond." hij gaf zijn broer een pesterige stoot tegen zijn schouder "Fijn, fijn." hierna glimlachte Kaji tevreden en draaide zich opnieuw naar Abby "Let maar niet op mijn broertje."

Het meisje glimlacht en neemt een voorzichtige slok van haar thee. Ze luisterde aandachtig naar het gekibbel van de politiebroers. "..sodana.." Mompelt ze als ze er achter is hoelang ze hier al wonen.
"Nog voordat de zaak van Patches begon."had Hii gesproken. De woorden bleven lang nagalmen in haar gehoor. "Patchess?" Het was duidelijk dat de japanse schone nog niet veel van de zaak af wist. Opnieuw draaide Kaji zich naar zijn broer "Jij neemt je werk echt overal naar toe, hé?" Hii's glimlach werd breder "Wat kan ik zeggen, één van ons moet het geld verdienen." "Hé, ik verdien ook best veel!" Hii kuchte droogjes "Twee keer zo weinig." "Hou je mond." hij gaf zijn broer een pesterige stoot tegen zijn schouder "Fijn, fijn." Aby giegelt en neemt nog een slok. Dit stadje werd interessanter en interessanter. Hierna glimlachte Kaji tevreden en draaide zich opnieuw naar Abby "Let maar niet op mijn broertje."
"Ik zal het onthouden.." Antwoord ze.
"Weet je dat zeker Abby? Kaji hier doet graag z'n best voor mooie vrouwen zoals jij" Grinnikt Tristan die wat glazen stond af te drogen.

Hii fronste, het meisje wist niets van Patches, maar veel mocht hij ook niet vertellen, aangezien sommige dingen vertrouwelijke informatie was. "Ik zal het onthouden.." hierdoor ontstond er een brede, tevreden glimlach op Kaji zijn gezicht. "Kaji hier doet graag z'n best voor mooie vrouwen zoals jij." "Oi!" hierbij draaide hij zijn hoofd direct naar Tristan toe, waardoor Hii zijn kans kon pakken door zijn arm half over zijn broers schouder heen te slaan en wat naar voren richting het meisje te buigen "Mijn broertje hier is nogal een flirt, maar hij flirt alleen met mooie meisjes, dus je moet het maar zien asl een compliment." Kaji keek opnieuw betrapt om met een geërgerde "Nii-san!" waarop zijn broertje alleen maar moest lachen en gewoon op dezelfde manier aan hem bleef hangen.

"Mijn broertje hier is nogal een flirt, maar hij flirt alleen met mooie meisjes, dus je moet het maar zien asl een compliment." Kaji keek opnieuw betrapt om met een geërgerde "Nii-san!" waarop zijn broertje alleen maar moest lachen en gewoon op dezelfde manier aan hem bleef hangen. Er verscheen een blos op Abby haar wangen, ze wist dat ze niet de lelijkste was maar om nu perse te zeggen dat ze mooi was..Het vleide haar tot en met. Zou ze hen moeten vertellen dat ze niet op mannen viel? Of zou ze dan te hard van stapel lopen? Misschien was de flirt van Kaji wel compleet onschuldig.

Tristan bekeek het zooitje ongeregeld even vanuit zijn ooghoek als hij wat tafels lapt. Als barman had hij een groot voordeel in dit stadje, groter dan de politie. Zijn ogen en oren stonden altijd open en er werd nogal wat gebabbelt. Snel genoeg zou ook Abbygail de naam Patchess vaker te horen krijgen, je wist namelijk maar nooit wanneer iemand het liet vallen of wanneer Hii een nieuw aanknopingspunt had.

Kaji duwde uiteindelijk wat lachend Hii zijn arm weg "Oké, wat is er met de workaholic die contacten leggen 'overrated' vind gebeurd?" zijn broertje haalde met een schaapachtige glimlach zijn schouders op "Jij bent degene die zei dat ik niet altijd bezig moet zijn met mijn werk." hij keek even langs zijn wat flirtende broer en keek Abby even aan. Hij zag haar blos, maar ook haar lichte verwarring en knipoogde even onopvallend. Alsof hij wou zeggen dat hij het al door had, zijn broer keek hem even wantrouwend aan "Wat doe je?" "Niets..." "Nee, serieus, wat doe je?" Hii grinnikte lichtjes, maar Kaji keek uiteindelijk om naar Abby "Wat deed hij?" Hii stopte met grinniken en dronk een paar laatste slokken van zijn water.

"niets "giegeld Abbygail die een slok neemt van haar thee. Even wisselt ze veel betekenende blikken uit met Tristan die het alleen maar heel grappig vond hoe knullig de heren bezig waren. Zagen ze Abbygail beide zitten? Arme jongens, hun verlangens zouden niet snel worden beantwoord. Tristan mocht zichzedlf niet rijk rekenen wat zijn nieuw gesmeedde vriendschap met het japanse meisje betreft, ze zou zelfs hem niet zien zitten. Ergens deed de man het wel zeer maar hij was te oud voor haar, of niet, maar hij was iniedergeval niet wat ze zocht in de liefde daar was hij al achter gekomen. De jongens deden hun best maar.

"dus heren, u heeft zeker geen vriend of vriendin?" vroeg Aby een beetje peilend om de twee toch best schattige jappanners op het verkeerde been tezetten,.

"Dus heren, u heeft zeker geen vriend of vriendin?" Ze keken elkaar beide aan "Nee." antwoordde Kaji bijna direct en keek weer snel haar kant op, Hii keek langs zijn broer naar haar "Ik ook niet... Maar ik ben niet op zoek." het klonk bijna bot, hierna draaide hij zijn blik weer even naar Tristan, hij merkte wel dat die duidelijk meeluisterde. "En heb jij een v-" "Je maakt geen kans." onderbrak Hii zijn broer direct, Kaji keek hem wat pissig aan "Jij wel soms?" Hii haalde zijn schouders op "Je merkt toch wel dat ze geen intresse in je heeft." Kaji keek hem wat neidig aan, schudde uiteindelijk lichtjes glimlachend zijn hoofd en keek uiteindelijk Abby weer aan "Opnieuw, let niet op mijn botte broer." sprak hij "Wat ik wou vragen... Heb jij een vriendje?"

"Dus heren, u heeft zeker geen vriend of vriendin?" Ze keken elkaar beide aan "Nee." antwoordde Kaji bijna direct en keek weer snel haar kant op, Hii keek langs zijn broer naar haar "Ik ook niet... Maar ik ben niet op zoek." het klonk bijna bot, hierna draaide hij zijn blik weer even naar Tristan, hij merkte wel dat die duidelijk meeluisterde. Tristan deed er ook niet heel geheimzinnig over en leunde tegen de toog aan, hij had een vreemde grijns om zijn smoelwerk die het heerlijk vond het gekibbel aan te horen. Het leuke van een baan in de kroeg was dat je iedereen meemaakte in hun glorieuze in minder glorieuze momenten.
"En heb jij een v-" "Je maakt geen kans." onderbrak Hii zijn broer direct, Kaji keek hem wat pissig aan "Jij wel soms?" Hii haalde zijn schouders op "Je merkt toch wel dat ze geen intresse in je heeft." Kaji keek hem wat neidig aan, schudde uiteindelijk lichtjes glimlachend zijn hoofd en keek uiteindelijk Abby weer aan "Opnieuw, let niet op mijn botte broer." sprak hij "Wat ik wou vragen... Heb jij een vriendje?"
Abbygail kon alleen maar een beetje giegelen, haar handen voor haar mond omdat ze, ondanks haar redelijke gebit, zich toch voor haar gebit schaamde. Een paar tanden stonden ietwat scheef, wat heel normaal was voor aziaten maar het was toch haar minpuntje zo vond ze zelf. "Ooit toen ik 15 was heb ik een vriendje gehad.." mompelde ze terug, ze zou niet meteen alles prijsgeven aan de heren, ze kon ze geen eens maar het was duidelijk dat Kaji erg zijn best deed.Hij stonk naar anijs en alcohol, wat niet echt een goed punt was. Thuis in japan hadden ze sake, dat was 100 keer beter maar dan nogsteeds niet haar ding.

Kaji glimlachte breed, Abby was echt best schattig, vooral als ze zo giechelde en hij had een zwak voor schattige meisjes. Ook jongere meisjes, als hij heel eerlijk was, maar dan niet als in pedofielie! Nee, meer als, twee jaar jonger? Misschien drie... Dat was toch niet zo erg? De psychiater had hem iniederigeval nooit gediagnostiseerd met pedofielie, dus hij had het niet. Wel met pyromanie, maar dat was weer een heel ander verhaal en op het moment had hij het nog best wel goed in de hand. Natuurlijk dankzij veel hulp van Hii, maar Kaji was niet iemand die dat ooit toe zou geven.

Hii leek allang door te hebben dat het meisje geen intresse in zijn broer had, je was ook geen goede detective als je dat soort subtiele hints niet op kon vangen, de jongen was heel altijd heel goed in het observeren van dingen, dus hij doorzag het meisje eigenlijk allang. Maar het was te amusant om zijn broer zijn best zo te zien doen voor een meisje dat hij toch niet kon krijgen om nog een keer te proberen dat mens uit de wolken te halen.

"Ooit toen ik 15 was heb ik een vriendje gehad.." Kaji's mond viel bijna open van verbazing, tja, normaal was hij niet zo overdreven, maar alcohol deed vreemde dingen met je. "Echt niet?" hij fronste even lichtjes "Ik kan me niet voorstellen dat een mooi meisje als jij nog zo weinig vriendjes heeft gehad."

"Ooit toen ik 15 was heb ik een vriendje gehad.." Kaji's mond viel bijna open van verbazing, tja, normaal was hij niet zo overdreven, maar alcohol deed vreemde dingen met je. "Echt niet?" hij fronste even lichtjes "Ik kan me niet voorstellen dat een mooi meisje als jij nog zo weinig vriendjes heeft gehad."
Dit was nog hilarischer voor Abbygail. Haar donkere ogen glinsterden een beetje als ze naar Kaji kijkt. Een eigenschap die voor veel mensen onweerstaanbaar kon zijn op bepaalde momenten.
"ano.....De reden dat ik geen vriendje meer heb gehad sinds mijn vijftiende is dat eh...ik niet uhm..."Ze kijkt Kaji even aan, bang om zijn tere hart te breken. "Ik val niet op mannen" Zo dat was er uit.

"Ano...De reden dat ik geen vriendje meer heb gehad sinds mijn vijftiende is dat eh... Ik niet uhm..." Kaji keek het meisje vragend aan, alsof hij in spanning zat te wachten, terwijl Hii de bui al zag hangen en met een lichte glimlach het gezicht van zijn broer in de gaten hielt. "Ik val niet op mannen." Kaji keek haar aan alsof ze hem een klap in zijn gezicht had gegeven, opende zijn mond om wat te zeggen, maar sloot deze direct weer toen hij het bulderende gelach van zijn broer achter zich hoorde. Hii kon er gewoon niets aan doen, het was niet iemand die snel in de lach schoot, meestal kon hij het wel verminderen tot zacht gegrinnik, maar het gezicht dat zijn broer trok was gewoon... Onbeschrijvelijk! Niet te geloven gewoon! De lach van Hii klonk anders dan zijn uiterlijk, zachtaardig en kinderlijk en het feit dat hij zijn lach in probeerde te houden door zijn handen beide voor zijn mond te slaan maakte het hele beeld nog aandoenlijker. Kaji gaf hem een pesterige duw en toen Hii eindelijk gestopt was met lachen, nam hij nog een paar happen lucht en keek Abby daarna verontschuldigend aan "Ik heb niets tegen lesbische mensen, ik ben zelf ook hartstikke homo, maar het gezicht van mijn broer..." hij moest zijn best doen niet weer in lachen uit te barstten. "Ja, ja, we hebben het nu wel gemerkt, mijn gezicht was belachelijk."

Kaji gaf hem een pesterige duw en toen Hii eindelijk gestopt was met lachen, nam hij nog een paar happen lucht en keek Abby daarna verontschuldigend aan "Ik heb niets tegen lesbische mensen, ik ben zelf ook hartstikke homo, maar het gezicht van mijn broer..." hij moest zijn best doen niet weer in lachen uit te barstten. "Ja, ja, we hebben het nu wel gemerkt, mijn gezicht was belachelijk."
Abbygail voelde zich eigenlijk wel schuldig dat ze indirect een klap had gegeven in het gezich van Kaji. Maar Hii had geleik, het was best grappig geweest.
"Gomen ne.." verontschuldigend boog ze even beleefd haar hoofd voor Kaji en glimlachtte dan als ze terug recht ging zitten op de barkruk.

"Gomen ne.." beide broertjes keken haar wat vragend aan "Sorry, voor wat?" vroeg Kaji, het klonk alsof hij het écht niet wist en hij keek Hii vragend aan, deze haalde zijn schouders op, dus hij keek al snel weer Abby's kant op "Je hoeft toch geen sorry te zeggen voor je geaardheid? Wat voor onzin is dat nou?" hij zei het wat lacherig, het was best grappig, hoe Kaji nu opeens weer een gesprek door kon gaan alsof dat geflirt niet eens gebeurd was. "Geloof me, later, als we al langer vrienden zijn, lachen we hier alleen nog maar om." hij sprak de woorden en gaf het meisje een vriendschapelijk schouderklopje.

"Gomen ne.." beide broertjes keken haar wat vragend aan "Sorry, voor wat?" vroeg Kaji, het klonk alsof hij het écht niet wist en hij keek Hii vragend aan, deze haalde zijn schouders op, dus hij keek al snel weer Abby's kant op "Je hoeft toch geen sorry te zeggen voor je geaardheid? Wat voor onzin is dat nou?" hij zei het wat lacherig, het was best grappig, hoe Kaji nu opeens weer een gesprek door kon gaan alsof dat geflirt niet eens gebeurd was.
Abby keek naar Kaji die er duidelijk sneller overheen was dan ze had gedacht. "..Dat doe ik niet...alleen een excuses gemaakt omdat ik je teleur moest stellen, ik wil niemand pijn doen.." Sprak ze eerlijk.
"Geloof me, later, als we al langer vrienden zijn, lachen we hier alleen nog maar om." hij sprak de woorden en gaf het meisje een vriendschapelijk schouderklopje. Dit vriendelijke gebaar stelde abbygail erg op haar gemak, de heren gingen er dus van uit dat ze het goed zouden kunnen gaan vinden en dat was ook iets dat ze graag zou willen. Ze kon nog niet veel mensen in Niwlog en het leek haar best een veilig idee om vrienden te zijn met een detective en zijn broer.