Olivia's ogen schichten door de bossen heen als ze over het pad heen loopt. Ver achter haar. Heel ver achter haar zelfs, liepen twee meisjes die precies op elkaar leken. Het waren haar zussen. Ze hadden vandaag weer zo'n standaard dagje uit met ze drieën. Heel erg leuk natuurlijk. Maar meestal deden ze dat 's avonds laat. Dan gingen ze stappen, de kroegen langs en natuurlijk flirten met jongens of de barman als hij knap genoeg was. Nouja, haar zussen gingen flirten zij daarin tegen deed daar niet aan mee. Maar ze praten wel met hun natuurlijk. Olivia was enkel en alleen verlegen bij jongens als ze ze leuk vond. En dat was nou ook niet één, twee, drie gebeurd bij Olivia. Ze keek naar de zwarte slippertjes die ze aan had getrokken. Haar ogen bleven hangen bij haar blauwe nagels met zwarte honden pootjes. Haar zussen konden dat goed, nagels lakken. Olivia had daar het geduld niet voor. Het was een hoop gedoe geweest om Olivia stil te krijgen. Olivia was volgens hen een wiebelkont. Ze grinnikte.
''Wiebelkont.'' Fluisterde ze zachtjes tegen zichzelf waarna ze grinnikte.
''Wiebelkont, wiebelkont, wiebelkont..'' Herhaalde ze steeds harder.
Haar ogen flitste de bosjes in.
''Konijntje!'' Riep ze vervolgens uit.
Als een gestoorde mafketel rende ze achter het beestje aan terwijl het geroep van haar zussen weg stierf. Het konijntje was snel en wist allerlei manieren om weg te komen. Maar Olivia bleef er achteraan rennen. Tot ze aan kwam bij een open plek waar het meer gevestigd was. Met pretoogjes keek ze naar het water en bleef ze zo staan.
''Olivia!'' Hoorde ze roepen. ''Olivia waar ben je!'' Vervolgde de andere stem. ''Ik ben hier!'' Beantwoorden Olivia. Hijgend kwamen de tweeling uit de bosjes, ze hadden beide takjes in hun haar en Lotte had zelfs modder op haar gezicht en kleding. Olivia liet haar ogen er langs glijden en begon te lachen.
''Olivia, het is niet grappig, oké! Er loopt een moordenaar rond hier en jij rent gewoon de bossen in!'' Zei Loretta. Olivia keek schuldig weg. ''Sorry..'' Zei ze zachtjes. De tweeling keek elkaar aan maar zuchtte uiteindelijk. ''het is al goed,'' Zeiden ze in koor.
Olivia glimlachte en knuffelde haar zussen maar toen ze los liet keek Lotte haar streng aan.
''Liv, heb jij wel je medicijnen ingenomen voor we weg gingen?''
''Uh, ja natuurlijk..'' Loog Olivia. Loretta haalde haar wenkbrauw op.
Olivia keek naar de grond. ''Medicijnen innemen, nu..'' Zei Lotte. Olivia gromde lichtjes maar haalde het kleine doosje uit haar broekzak en haalde de pilletjes eruit die ze nemen. Met een vies gezicht keek ze er naar.
''Ik wil niet..'' Piepte ze.
Loretta nam de medicijnen over en Olivia keek haar raar aan.
''Mond openen..'' Zei ze. Olivia wist wat ze nu van plan was maar schudde haar hoofd. Koppig ging ze zitten met haar armen over elkaar.
Lotte trok aan Olivia's haren die haar mond openen deed om Lotte uit te schelden. loretta propte de medicijnen er in en kreeg gelijk water in haar mond. Met een vies gezicht slikte Olivia ze door.
''En nu zwemmen..'' zei lotte.
Enthousiast stond Olivia op en trok haar kleding uit, daaronder had ze een bikini. waarna ze naar het water rende er in dook.
''Wiebelkont.'' Fluisterde ze zachtjes tegen zichzelf waarna ze grinnikte.
''Wiebelkont, wiebelkont, wiebelkont..'' Herhaalde ze steeds harder.
Haar ogen flitste de bosjes in.
''Konijntje!'' Riep ze vervolgens uit.
Als een gestoorde mafketel rende ze achter het beestje aan terwijl het geroep van haar zussen weg stierf. Het konijntje was snel en wist allerlei manieren om weg te komen. Maar Olivia bleef er achteraan rennen. Tot ze aan kwam bij een open plek waar het meer gevestigd was. Met pretoogjes keek ze naar het water en bleef ze zo staan.
''Olivia!'' Hoorde ze roepen. ''Olivia waar ben je!'' Vervolgde de andere stem. ''Ik ben hier!'' Beantwoorden Olivia. Hijgend kwamen de tweeling uit de bosjes, ze hadden beide takjes in hun haar en Lotte had zelfs modder op haar gezicht en kleding. Olivia liet haar ogen er langs glijden en begon te lachen.
''Olivia, het is niet grappig, oké! Er loopt een moordenaar rond hier en jij rent gewoon de bossen in!'' Zei Loretta. Olivia keek schuldig weg. ''Sorry..'' Zei ze zachtjes. De tweeling keek elkaar aan maar zuchtte uiteindelijk. ''het is al goed,'' Zeiden ze in koor.
Olivia glimlachte en knuffelde haar zussen maar toen ze los liet keek Lotte haar streng aan.
''Liv, heb jij wel je medicijnen ingenomen voor we weg gingen?''
''Uh, ja natuurlijk..'' Loog Olivia. Loretta haalde haar wenkbrauw op.
Olivia keek naar de grond. ''Medicijnen innemen, nu..'' Zei Lotte. Olivia gromde lichtjes maar haalde het kleine doosje uit haar broekzak en haalde de pilletjes eruit die ze nemen. Met een vies gezicht keek ze er naar.
''Ik wil niet..'' Piepte ze.
Loretta nam de medicijnen over en Olivia keek haar raar aan.
''Mond openen..'' Zei ze. Olivia wist wat ze nu van plan was maar schudde haar hoofd. Koppig ging ze zitten met haar armen over elkaar.
Lotte trok aan Olivia's haren die haar mond openen deed om Lotte uit te schelden. loretta propte de medicijnen er in en kreeg gelijk water in haar mond. Met een vies gezicht slikte Olivia ze door.
''En nu zwemmen..'' zei lotte.
Enthousiast stond Olivia op en trok haar kleding uit, daaronder had ze een bikini. waarna ze naar het water rende er in dook.