proefstukkie joyce

Een nieuwe avond was aangebroken in Niwlog, de avonden waren misterieus en koud van de mist die vanaf het water de straten binnen zweefde. Het geluk lag s'avonds bij de kroeg die gerunt werd door meneer Harlott. Een greins verscheen op het gezicht van de barman die een theedoek over zijn schouder gooide zodat hij een biertje kon tappen voor iemand aan de bar. Het was Tristan Reigh die gelukkig genoeg op zijn zestiende was aangenomen als tafellapper hier in de kroeg. Ooit deed hij alleen de rotklusjes maar nu was hij al jaren een volwaardig personeelslid van de lokale kroeg in Niwlog. Het was alles wat hij wilde en hij had het. Misschien dat hij zelf ooit de zaak over kon nemen, maar dat was niet iets waar hij vanuit mocht gaan. Veel mensen in het plaatsje kwamen hier heen voor hun lunch en diner, maar ook was dit de stamkroeg waar bedronken tongen woorden lieten slippen. “Ik red het vanavond wel.” Had hij gezecht tegen de oude vent van wie de zaak was, een klopje op de schouder en een glimlach waren genoeg geweest de man naar zijn mandje te sturen. Wanneer hij het net getapte biertje naar de politie-agent toe schuift knikt hij even en leund met een elleboog op de toog. “Is er nieuws?”

Ik kan geen fouten ontdekken, alleen een paar spellings foutjes.

verbeterde post:

Maar iedereen maakt fouten, dus ik zie het door de vingers.

Je hebt van mij vanaf nu toestemming om te posten.